‘Ik had nooit verwacht docent te kunnen worden’

Goede herinneringen

Een zwaard, een vliegtuigje, een tekening van een zeehond. Het zijn allemaal herinneringen die Robert Langeler in zijn lokaal heeft hangen. Het zijn tekeningen of bouwwerkjes die de docent van zijn leerlingen heeft gekregen. Langeler geeft sinds de zomer van 2020 wiskunde op vso De Veenlanden in Almelo. In 2023 werkt hij voor het eerst mee aan de staatsexamens.

Geen onbekend terrein voor de 48-jarige docent: ‘heel lang geleden’ deed hij namelijk zelf ook staatsexamen. Hij bewaart vooral goede herinneringen aan zijn mondelinge college-examens: ‘die mondelinge examens hebben me er echt doorheen getrokken, daar kon ik bewijzen wat ik wist. Mijn examinatoren waren kundig én relaxt, dat maakte dat ik me tijdens het examen kon ontplooien.’ 

‘Als docent wil ik zoveel mogelijk van mijn leerlingen weten’

Wat Langeler ook nog heel goed bijstaat was zijn mondeling examen Duits. ‘Het was aan het eind van de dag, de examinator gaf toe dat hij moe was en eigenlijk geen zin meer had over boeken te praten. Dat kwam mij met mijn dyslexie heel goed uit’, zegt Langeler met een glimlach. ‘De examinator vroeg wat mijn hobby was. Ik zei: zwemmen. Vervolgens hebben we daar een zeer uitgebreid gesprek over gehad. Zowel de examinator als ik bloeide op. Ik kreeg een dikke negen!’  Het geeft volgens Langeler aan hoe belangrijk een gedegen voorbereiding is. ‘Als docent wil ik zoveel mogelijk van mijn leerlingen weten; alleen dan kan ik ze optimaal helpen. Hetzelfde geldt als examinator van de staatsexamens. Als mijn examinator Duits niet had geweten dat ik dyslexie had, was hij waarschijnlijk nooit op deze manier het gesprek aangegaan’.

Dat hij docent zou worden, had hij zelf ook niet bedacht

Dat Langeler docent zou worden, had hij zelf ook niet bedacht. Nadat hij via staatsexamens zijn diploma voor de middelbare school haalde, ging hij studeren. Van het mbo naar hbo werktuigbouwkunde. Langeler was projectmanager, tekenaar en constructeur. Een langdurige sportblessure gooide in 2017 roet in het eten. Zijn schouder was zo kapot dat hij voor zestig procent werd afgekeurd.

‘Ik straf niet, ik luister en dat is precies wat ze nodig hebben’

Tegelijkertijd stapte hij in een traject om te kijken of hij toevallig ADHD had. Dat zou wellicht verklaren waarom hij vroeger vaak onhandelbaar was en in het speciaal onderwijs terecht was gekomen. Zijn diagnose op latere leeftijd is duidelijk: hij scoort 9 van de 10 punten op de ADHD-schaal. Nu snapt hij waarom hij als kind als lastpak werd gezien. Dankzij de begeleiding die Langeler in zijn jeugd op school krijgt, lukt het hem te gaan studeren. Deze ervaring zet hij nu zelf in bij de begeleiding van zijn eigen leerlingen. ‘Bij ons op school hebben we cluster4-leerlingen: dat zijn vaak kinderen met extreem moeilijk gedrag. Daar herken ik mezelf in. Ik heb snel door als ze zich aanstellen, maar merk ook als het ernst is. Ik straf niet, ik luister; en dat laatste is precies wat ze nodig hebben’. 

'Ik wil graag een rustfactor zijn’

Langeler deed deze zomer mee aan het vso-project. Hierbij worden op vso-scholen eigen docenten ingezet om samen met een ervaren examinator mondelinge college-examens af te nemen. ‘Doordat ik mijn eigen leerlingen heel goed ken, kan ik met de examinator bespreken waar zijn of haar valkuilen zitten. We kunnen van tevoren samen doornemen hoe de vragen gesteld gaan worden. Tijdens het examen wil ik graag een rustfactor zijn, zodat een kandidaat niet onnodig in de stress schiet’. 

Langeler wil benadrukken dat hij zijn eigen leerlingen uiteraard niet helpt. ‘Haha… nee, dat hopen ze misschien, maar zo werkt het natuurlijk niet. Ze moeten op hun eigen kennis en kunde vertrouwen’. Langeler kijkt nog een keer rond in zijn wiskundelokaal. Hij ziet het zwaard, het vliegtuigje en de tekening van de zeehond. Het zijn bedankjes van leerlingen, ze voelden zich gezien en dat was precies wat ze nodig hadden. ‘Ik zit hier zo enorm op mijn plek. In mijn vorige banen had ik nooit collega’s die mij begrepen, nu wel. En de dankbaarheid die ik van de leerlingen krijg is alles waard. Dat ik mijn leerlingen als stukje rustfactor naar het diploma kan begeleiden vind ik retegaaf, dat is de kers op de slagroomtaart’. 

Meewerken aan de staatsexamens

Wil je ook meewerken aan de staatsexamens? Het College voor Toetsen en Examens is altijd op zoek naar nieuwe mensen. Op deze pagina lees je welke functies er allemaal zijn en hoe je je kunt aanmelden: Meewerken aan staatsexamens vo.