Examinator Abdel Hamdad: ‘Ik heb nu een heel netwerk met wie ik over mijn vak kan praten.’
Abdel Hamdad geeft maatschappijleer- en maatschappijkunde aan vmbo-leerlingen op de Bossche Vakschool in Den Bosch. Lesgeven doet hij al veertien jaar met veel plezier. Sinds vijf jaar is Abdel ook examinator maatschappijleer bij Staatsexamens vo. Verbinding zoeken staat voor hem voorop. ‘Als je samenwerkt, dan kun je echt elk probleem oplossen.’
Vooral voordelen
‘Natuurlijk heeft het examinatorenwerk soms uitdagingen. Eigenlijk zie ik alleen maar de voordelen ervan. Ik begon als examinator omdat ik mijn eigen deskundigheid wilde verbreden. Ik heb nu een veel beter beeld van het onderwijs in Nederland. Als examinator kom je op zo veel plekken: van Amsterdam tot Groningen. Elke plek en elke school is weer anders. Daar leer je van. Zo zijn er scholen met minder middelen, die toch goed onderwijs geven met creatieve lesideeën. Daardoor waardeer ik mijn eigen school ook meer.’
‘Op mijn school ben ik de enige docent maatschappijleer. Door de Staatsexamens heb ik een heel netwerk van sparringpartners met wie ik over mijn vak kan praten. Dat helpt enorm om het onderwijs op je eigen school beter en leuker te maken. Ik kan mijn ei kwijt en we geven elkaar tips. Zo kende iemand een ex-gedetineerde die als gastdocent in de les iets kon vertellen. Of ideeën over hoe je niet alles met een toets hoeft af te sluiten of leuke websites die ik nog niet kende. Dit soort dingen neem je mee, je probeert het uit, en dan merk je dat het werkt! Je hoeft het wiel niet meer zelf uit te vinden.’
'Wauw'-momenten
‘Als examinator kom je zulke bijzondere kandidaten tegen. Zo was ik een keer op een school voor ernstig zieke kinderen. In de klas stond een gedenkhoekje voor overleden leerlingen. De examenkandidate vertelde dat ook zij volgend jaar misschien niet meer zou leven. Haar laatste wens was om haar vmbo-diploma te halen. Dat maakt zo’n indruk! Op mijn eigen school zijn leerlingen soms niet vooruit te branden. Door het verhaal van dit meisje te vertellen, kan ik hen ook weer motiveren.’
Eerlijke kansen bieden
‘Een andere leerling die me altijd is bijgebleven, is een meisje dat volledig dichtsloeg als ik tegen haar sprak. Iets zei me dat dit kwam omdat ik een man ben. Mijn mede-examinator was een vrouw. We probeerden hoe het ging als zij de vragen stelde, in plaats van ik. Opeens hadden wij een heel andere leerling voor ons. Dit meisje wist alles!
Later bleek dat zij eerder die dag voor maatschappijleer een onvoldoende had gehaald. Terwijl dit een makkelijker vak is dan maatschappijkunde, dat ik afnam. Ze was compleet dichtgeslagen bij de twee mannelijke examinatoren. Toen een vrouwelijke examinator dat examen opnieuw afnam, haalde dit meisje een ruime voldoende. Dat maakte me zo trots!
Het gaat om de kandidaat. Je geeft natuurlijk geen gratis diploma’s weg. Maar als een leerling het kan, dan is het jouw taak als examinator om ervoor te zorgen dat het eruit komt. Ik wil eerlijke kansen bieden aan iedereen.’
Verrijking
‘Werken als examinator heeft mijn werk echt verrijkt. Ik kan het iedere docent aanraden: probeer het gewoon een jaartje. Stoppen kan altijd. Maar ik weet het zeker, als je eenmaal meedoet, dan stop je nooit meer. Daar is het te leuk voor!’